Expeditie Zweden
Blijf op de hoogte en volg Peter
30 Juni 2011 | Zweden, Abisko
Expeditie Noord: Zweden
Van 29 juni t/m 19 juli was ik met Steffan Widdershoven te vinden in Scandinavië. We bezochten Stockholm, Lapland (Kungsleden), de Lofoten in Noorwegen, Oslo en nog vele andere plaatsen. Lees hier het eerste deel van het avontuur, onze hike in Zweden.
29 juni: Gronsveld - Stockholm
Om 3:20 begint er muziek af te spelen ergens op mijn slaapkamer. Huh?.... De wekker! Na een kleine 3 uurtjes slaap dringt alles ietwat langzamer tot me door: het is zover! Na een mini-ontbijtje de tas in de auto gegooid, Steffan opgepikt en koers gezet richting de luchthaven van Charleroi. Daar liet pap ons met onze bepakking achter, tot over 3 weken.
Iets voor 7en zaten we in de lucht. Na een kleine 2 uurtjes vliegen stonden we op de luchthaven van Skavsta. Met de flybussarna wisten we na een uur Stockholm te bereiken. Een mooie stad, veel water, redelijk rustig en vandaag zeker met perfect weer! Meteen werd koers gezet richting een outdoor winkel, waar we gas kochten en nog een tweetal droog- luchtdichtverpakte maaltijden.
We verkenden een gedeelte van de stad. Na een Mc Drek maaltijd bleven we nog even in het naastgelegen parkje zitten, genietend van het weer.
Na een tijdje werd er koers gezet richting een citycamping. We kwamen aan op de plaats waar deze moest zijn maar..... waar was de camping? Na wat zoeken en navragen hadden we nog steeds niets gevonden. De tent werd in een nabijgelegen parkje opgezet. Prima... het stikte er alleen van de muggen.
We besloten nog even een rondje te gaan lopen en kwamen bij het Olympische stadion uit 1912 terecht. Toevallig werden er deze avond atletiek wedstrijden gehouden. Na een "uitgebreide inspectie" kwamen we tot de conclusie dat de Stockholmers het niet slecht getroffen hebben qua vrouwelijke schoonheid. Dit wetende vertrokken we richting onze tent, het was een lange dag geweest!
30 juni: Dag Stockholm en begin van treinreis richting het hoge Noorden.
Een steeds krachtiger wordend zonnetje deed de temperatuur in ons tentje flink stijgen, opstaan! Iets buiten het park, weg van de muggen, werd er ontbeten. Met een gevulde maag trokken we op verkenning door Stockholm. We bekeken de verschillende eilandjes, het koninklijk paleis, stadhuis en nog vele andere mooie gebouwen.
zweden
Om kwart voor 6 namen we de trein richting het hoge Noorden. Abisko om precies te zijn. Hier zouden we de volgende ochtend iets na 11en moeten aankomen. Gedurende de avond hadden we al snel een uur vertraging te pakken... ach we zullen het de volgend ochtend wel zien hoe laat we arriveren. Door vele bossen (Ikea hout?) koersten we noordwaarts. Terwijl de zon achter de horizon verdween vielen we in slaap.
1 juli: Reizen door niemandsland, op naar Abisko!
Zelf ben ik al eens prettiger geworden. Oej....overal stijf. Een blik uit het raam deed de pijn ietwat verzachten, de natuur en de leegte was overweldigend. Een Zweedse scout die naast ons zat was zo aardig om een omroep bericht voor ons te vertalen. De trein had teveel vertraging opgelopen om geheel door te rijden en daarom moesten weverder met een bus.
Rond 9 uur stapten over op een klaarstaande bus in Boden. De buschauffeur wist ons te vertellen dat het nog 5-6 uur rijden was naar Abisko. We passeerden de Poolcirkel en namen een kleine pauze in Kiruna, een stad omringd door ijzermijnen.
Rond een uur of 3 arriveerden we eindelijk op de plaats van bestemming: Abisko Turiststation. We kochten snel wat muggenspul en begonnen aan onze hike. De eerste 2 dagen zouden we een bekend en "veel" belopen pad volgen: de Kungsleden.
Door het regenachtige nationale park van Abisko liepen we naar de hut Abiskojaure, waar we een korte babbel maakten met de beheerder. Hij gaf ons de tip om onze tent 4 kilometer verder te zetten na een groten hangbrug. Zo gezegd, zo gedaan. Zeiknat geregend werd ons kampement opgezet. Even koken, eten in de tent en slapen
zweden
2 juli: Een hoogvlakte in Lapland
Droog en hier en daar een stukje wolkenloze lucht, dat was de constatering die ik met slaap in de ogen kon maken. Opstaan! Vandaag zouden we eerst een klein stukje moeten klimmen, om vervolgens een hoger gelegen vlakte met meren over te steken. Aan het einde van de middag bereikten we de hut Alistojaure.
zweden
Vanaf hier zouden we van het Kungsledenpad afwijken en een omweg maken via Vistas. Na genoeg eten ingeslagen te hebben gingen we weer verder op pad. Een mini-lemming blokkeerde ons de weg. Lef hebben die beestjes, dit jonkie was amper 3 cm en piepen dat ie deed!
Langs het Lappendorp Javri klommen we omhoog totdat we een mooie plek voor de tent hadden gevonden. Vlak aan een klein meertje met een geweldig uitzicht over de vlakte die we eerder deze dag waren overgestoken. De pasta met Zweedse gehaktballen ging er goed in.
3 juli: Op naar Vistas!
Na meer dan 10 uurtjes slaap (het zou niet de eerste keer zijn, regelmatig de klok rondgeslapen) besloten we deze ochtend rustig aan te doen. De plek van de tent was te mooi om meteen van weg te rennen. Uiteindelijk hadden we alles toch ingepakt en werd er koers gezet in oostelijke richting. Al snel bereikten we een grote waterval, waar we besloten een lange pauze te houden. Van een kleiner boompje wist ik een wandelstok te maken, die ik ook nog eens kon gebruiken als vishengel.
Na een uurtje trokken we verder. We bereikten een moerassig bos. Met de zon erbij was het er behoorlijk warm en er zaten genoeg muggen. Bij de hut Vistas lieten lieten we wat troep achter om vervolgens verder te trekken. Het pad liep omhoog een zijdal in. Aan de voet van de puntige berg Nallo plaatsen we onze tent.
4 juli: Naar Sälka en verder
Vandaag zou het wel eens een lange dag kunnen worden. We vertrokken dus redelijk op tijd in de richting van de noodhut Nallostugorna. Al snel kwamen we een probleem tegen, een woeste bergbeek. Stromingsopwaarts konden we een goede plek te vinden om over te steken. Met droge voetjes en schoentjes werd de overkant bereikt.
Langs sneeuwvelden baanden we ons een weg door het omhooglopende dal. Ook na de Nallostugorna moest er nog een klein stukje gestegen worden.
Springend van steen naar steen liepen we langs een groot meer waarin nog stevige ijsplaten dreven. Een tweede bergbeek werd veilig overgestoken en de hut Sälka kwam in zicht.
We daalden af naar het "Kungsleden" dal en besloten even uit te rusten en te bevoorraden bij de hut. De opziener wist ons te vertellen dat het weer morgen vergelijkbaar met vandaag zou zijn: Zonnig met hier en daar wat bewolking. Prima dus!
Al snel besloten we om door te lopen tot de Singivallei. Vanuit hier zouden we dan de volgende dag de hoogste berg van Zweden (Kebnekaise) kunnen beklimmen. Na 1,5 lopen bereikten we uitgeput het begin van de Singivallei. Op de eerste beste plek werd de tent opgezet, we waren te moe om ons druk te maken om de extreme hoeveelheid muggen (gelukkig hadden we muggennetten bij ons!)
Steffan wist nog een rendierengewei in de naastgelegen beek te vinden. Na wat gegeten te hebben in de tent zagen we een andere hiker naderen. Deze kerel zag eruit of hij al wat langer onderweg was. Het bleek een Nederlander (Groninger) te zijn: Stefan le Belle. Hij loopt van Gibraltar naar de Noordkaap en probeert hiermee geld in te zamelen voor stichting KiKa. Neem ook een een kijkje op zijn site: www.crossingeurope.nl
De "Groninger" was ook van plan de dag erna de Kebnekaisse te beklimmen. Hij besloot vanwege de muggen nog een stukje door te lopen naar een hoger gelegen plaats, we zouden elkaar morgen vast nog wel een keertje zien.
5 juli: Beklimming Kebnekaise
Om iets voor 8ten gingen de oogjes open. D-day! Vandaag stond de Kebnekaise op het programma. De zon scheen krachtig op de tent. Vrijwel onbewolkt! Betere weersomstandigheden krijg je hier niet snel.
Na een korte woordenwisseling met een lemming (het beestje leek behoorlijk kwaad te zijn) lieten we de tent en de muggen achter ons. Na een 3 kwartier lopen zagen we de tent van de "Groninger". In een schitterend stuk vallei midden op een klein eilandje gezet. Hij lag waarschijnlijk nog te slapen en maak nooit een slapende beer wakker....!
Langzaam maar zeker klommen we omhoog over een maanlandschap. Hier en daar moest er een sneeuwvlakte overgestoken worden. Aan de randen was het goed opletten, we zakten diep in de sneeuw weg.
We bereikten heelhuids het "zadelpunt", waar we het pad vanuit Kebnekaise Fjällstation kruisten. Veel (zweedse) wandelaars nemen dit pad om de berg te beklimmen, het was er dus een stukje "drukker". We klommen verder over stenen en puin totdat de besneeuwde top voor ons opdoemde. We klauterden door de sneeuw omhoog, het uitzicht was adembenemend. Bij helder weer kun je hier 14% van Zweden zien, en Zweden is groot!
Iets onder de top besloten we even uit te rusten en wat te eten. Ik zette mijn telefoon aan om te kijken of we hier na een paar dagen weer bereik hadden. Heel af en toe had ik wat slecht bereik, het was genoeg om de smsjes van Sabine te ontvangen met het bericht dat ik mijn Propedeuse had gehaald en dat ik volgend jaar mijn minor in Maastricht mag gaan doen. Petertje was dus nogal blij, haha:)
Het was tijd om terug te lopen! We besloten om in het begin niet via het gebruikelijke paadje te lopen, hier lag veel kleine kiezel waardoor je gemakkelijk kunt uitglijden.
Door sneeuwvelden crossent en over stenen klauterend bereikten we de plek waar de "Groninger" zijn tent had staan.
We pauzeerden even en niet veel later kwam de Groninger ook aanzetten. We hadden ons waarschijnlijk net misgelopen in de buurt van de top. We kletsen even bij. Steffan en ik hadden de brander en eten meegenomen. Nu konden we tenminste redelijk muggenvrij koken en eten. De Groninger ging ook even wat eten in de tent pakken, we zagen hem echter niet meer terug. Hij zou wel stikkapot in slaap gevallen zijn??..... Zelf warenwe ook behoorlijk gesloopt en besloten richting onze tent te lopen. 3 kwartiertjes later lagen we in onze tent. Het was een mooie zware dagc geweest. De benen voelden behoorlijk leeg aan, maar dat was ook niet gek na een paar dagen flink lopen.
6 juli: Kebnekaise Fjällstation
Een relatief gemakkelijke dag. We zouden naar het 16km verderop gelegen Kebnekaise Fjällstation lopen. Rustig wandelend bereikten in de loop van de middag het Fjällstation, een redelijk groot huttencomplex. Het was even vreemd om na een week weer iets van "echte" beschaving tegen te komen. We vulden onze voedselvoorraden aan en zetten de tent een kilometer verder op. Na een kampvuurtje was het weer bedtijd.
7 juli: Nikkaluokta
De laatste dag hiking in Zweden! We moesten een 20 tal kilometer lopen om in het "dorpje" Nikkaluokta te komen. Vanuit hier konden we de bus nemen richting Kiruna. Al snel liepen we weg van de hoogste bergen en werd de omgeving ietwat saaier. Het laatste stuk ging door een echt muggenbos. Met een TGV tempo liepen we door en bereikten omhalf 4 Nikkaluokta. We hadden geluk... de bus naar Kiruna vertrok om 4 uur.
Om een uur of 5 kwamen we aan in Kiruna. We doken meteen een supermarkt in om iets lekkers te kopen en een grote voorraad aan eten in te slaan voor de volgende week in het veel duurdere Noorwegen.
Na wat vitamine C (ieder een pak sinaasappelsap weggedronken) was het tijd voor een vette hap. Een fast-food tent was snel gevonden. De hamburger smaakte uitstekend.
zweden
Na deze vette hap liepen we richting camping, waar we eindelijk konden douchen en onze kleren konden uitwassen.
De dag erna zouden we de trein richting Narvik (Noorwegen) nemen, ons Zweden avontuur zat er nu zo goed als op, het Noorwegen gedeelte moest gelukkig nog komen!
Van 29 juni t/m 19 juli was ik met Steffan Widdershoven te vinden in Scandinavië. We bezochten Stockholm, Lapland (Kungsleden), de Lofoten in Noorwegen, Oslo en nog vele andere plaatsen. Lees hier het eerste deel van het avontuur, onze hike in Zweden.
29 juni: Gronsveld - Stockholm
Om 3:20 begint er muziek af te spelen ergens op mijn slaapkamer. Huh?.... De wekker! Na een kleine 3 uurtjes slaap dringt alles ietwat langzamer tot me door: het is zover! Na een mini-ontbijtje de tas in de auto gegooid, Steffan opgepikt en koers gezet richting de luchthaven van Charleroi. Daar liet pap ons met onze bepakking achter, tot over 3 weken.
Iets voor 7en zaten we in de lucht. Na een kleine 2 uurtjes vliegen stonden we op de luchthaven van Skavsta. Met de flybussarna wisten we na een uur Stockholm te bereiken. Een mooie stad, veel water, redelijk rustig en vandaag zeker met perfect weer! Meteen werd koers gezet richting een outdoor winkel, waar we gas kochten en nog een tweetal droog- luchtdichtverpakte maaltijden.
We verkenden een gedeelte van de stad. Na een Mc Drek maaltijd bleven we nog even in het naastgelegen parkje zitten, genietend van het weer.
Na een tijdje werd er koers gezet richting een citycamping. We kwamen aan op de plaats waar deze moest zijn maar..... waar was de camping? Na wat zoeken en navragen hadden we nog steeds niets gevonden. De tent werd in een nabijgelegen parkje opgezet. Prima... het stikte er alleen van de muggen.
We besloten nog even een rondje te gaan lopen en kwamen bij het Olympische stadion uit 1912 terecht. Toevallig werden er deze avond atletiek wedstrijden gehouden. Na een "uitgebreide inspectie" kwamen we tot de conclusie dat de Stockholmers het niet slecht getroffen hebben qua vrouwelijke schoonheid. Dit wetende vertrokken we richting onze tent, het was een lange dag geweest!
30 juni: Dag Stockholm en begin van treinreis richting het hoge Noorden.
Een steeds krachtiger wordend zonnetje deed de temperatuur in ons tentje flink stijgen, opstaan! Iets buiten het park, weg van de muggen, werd er ontbeten. Met een gevulde maag trokken we op verkenning door Stockholm. We bekeken de verschillende eilandjes, het koninklijk paleis, stadhuis en nog vele andere mooie gebouwen.
zweden
Om kwart voor 6 namen we de trein richting het hoge Noorden. Abisko om precies te zijn. Hier zouden we de volgende ochtend iets na 11en moeten aankomen. Gedurende de avond hadden we al snel een uur vertraging te pakken... ach we zullen het de volgend ochtend wel zien hoe laat we arriveren. Door vele bossen (Ikea hout?) koersten we noordwaarts. Terwijl de zon achter de horizon verdween vielen we in slaap.
1 juli: Reizen door niemandsland, op naar Abisko!
Zelf ben ik al eens prettiger geworden. Oej....overal stijf. Een blik uit het raam deed de pijn ietwat verzachten, de natuur en de leegte was overweldigend. Een Zweedse scout die naast ons zat was zo aardig om een omroep bericht voor ons te vertalen. De trein had teveel vertraging opgelopen om geheel door te rijden en daarom moesten weverder met een bus.
Rond 9 uur stapten over op een klaarstaande bus in Boden. De buschauffeur wist ons te vertellen dat het nog 5-6 uur rijden was naar Abisko. We passeerden de Poolcirkel en namen een kleine pauze in Kiruna, een stad omringd door ijzermijnen.
Rond een uur of 3 arriveerden we eindelijk op de plaats van bestemming: Abisko Turiststation. We kochten snel wat muggenspul en begonnen aan onze hike. De eerste 2 dagen zouden we een bekend en "veel" belopen pad volgen: de Kungsleden.
Door het regenachtige nationale park van Abisko liepen we naar de hut Abiskojaure, waar we een korte babbel maakten met de beheerder. Hij gaf ons de tip om onze tent 4 kilometer verder te zetten na een groten hangbrug. Zo gezegd, zo gedaan. Zeiknat geregend werd ons kampement opgezet. Even koken, eten in de tent en slapen
zweden
2 juli: Een hoogvlakte in Lapland
Droog en hier en daar een stukje wolkenloze lucht, dat was de constatering die ik met slaap in de ogen kon maken. Opstaan! Vandaag zouden we eerst een klein stukje moeten klimmen, om vervolgens een hoger gelegen vlakte met meren over te steken. Aan het einde van de middag bereikten we de hut Alistojaure.
zweden
Vanaf hier zouden we van het Kungsledenpad afwijken en een omweg maken via Vistas. Na genoeg eten ingeslagen te hebben gingen we weer verder op pad. Een mini-lemming blokkeerde ons de weg. Lef hebben die beestjes, dit jonkie was amper 3 cm en piepen dat ie deed!
Langs het Lappendorp Javri klommen we omhoog totdat we een mooie plek voor de tent hadden gevonden. Vlak aan een klein meertje met een geweldig uitzicht over de vlakte die we eerder deze dag waren overgestoken. De pasta met Zweedse gehaktballen ging er goed in.
3 juli: Op naar Vistas!
Na meer dan 10 uurtjes slaap (het zou niet de eerste keer zijn, regelmatig de klok rondgeslapen) besloten we deze ochtend rustig aan te doen. De plek van de tent was te mooi om meteen van weg te rennen. Uiteindelijk hadden we alles toch ingepakt en werd er koers gezet in oostelijke richting. Al snel bereikten we een grote waterval, waar we besloten een lange pauze te houden. Van een kleiner boompje wist ik een wandelstok te maken, die ik ook nog eens kon gebruiken als vishengel.
Na een uurtje trokken we verder. We bereikten een moerassig bos. Met de zon erbij was het er behoorlijk warm en er zaten genoeg muggen. Bij de hut Vistas lieten lieten we wat troep achter om vervolgens verder te trekken. Het pad liep omhoog een zijdal in. Aan de voet van de puntige berg Nallo plaatsen we onze tent.
4 juli: Naar Sälka en verder
Vandaag zou het wel eens een lange dag kunnen worden. We vertrokken dus redelijk op tijd in de richting van de noodhut Nallostugorna. Al snel kwamen we een probleem tegen, een woeste bergbeek. Stromingsopwaarts konden we een goede plek te vinden om over te steken. Met droge voetjes en schoentjes werd de overkant bereikt.
Langs sneeuwvelden baanden we ons een weg door het omhooglopende dal. Ook na de Nallostugorna moest er nog een klein stukje gestegen worden.
Springend van steen naar steen liepen we langs een groot meer waarin nog stevige ijsplaten dreven. Een tweede bergbeek werd veilig overgestoken en de hut Sälka kwam in zicht.
We daalden af naar het "Kungsleden" dal en besloten even uit te rusten en te bevoorraden bij de hut. De opziener wist ons te vertellen dat het weer morgen vergelijkbaar met vandaag zou zijn: Zonnig met hier en daar wat bewolking. Prima dus!
Al snel besloten we om door te lopen tot de Singivallei. Vanuit hier zouden we dan de volgende dag de hoogste berg van Zweden (Kebnekaise) kunnen beklimmen. Na 1,5 lopen bereikten we uitgeput het begin van de Singivallei. Op de eerste beste plek werd de tent opgezet, we waren te moe om ons druk te maken om de extreme hoeveelheid muggen (gelukkig hadden we muggennetten bij ons!)
Steffan wist nog een rendierengewei in de naastgelegen beek te vinden. Na wat gegeten te hebben in de tent zagen we een andere hiker naderen. Deze kerel zag eruit of hij al wat langer onderweg was. Het bleek een Nederlander (Groninger) te zijn: Stefan le Belle. Hij loopt van Gibraltar naar de Noordkaap en probeert hiermee geld in te zamelen voor stichting KiKa. Neem ook een een kijkje op zijn site: www.crossingeurope.nl
De "Groninger" was ook van plan de dag erna de Kebnekaisse te beklimmen. Hij besloot vanwege de muggen nog een stukje door te lopen naar een hoger gelegen plaats, we zouden elkaar morgen vast nog wel een keertje zien.
5 juli: Beklimming Kebnekaise
Om iets voor 8ten gingen de oogjes open. D-day! Vandaag stond de Kebnekaise op het programma. De zon scheen krachtig op de tent. Vrijwel onbewolkt! Betere weersomstandigheden krijg je hier niet snel.
Na een korte woordenwisseling met een lemming (het beestje leek behoorlijk kwaad te zijn) lieten we de tent en de muggen achter ons. Na een 3 kwartier lopen zagen we de tent van de "Groninger". In een schitterend stuk vallei midden op een klein eilandje gezet. Hij lag waarschijnlijk nog te slapen en maak nooit een slapende beer wakker....!
Langzaam maar zeker klommen we omhoog over een maanlandschap. Hier en daar moest er een sneeuwvlakte overgestoken worden. Aan de randen was het goed opletten, we zakten diep in de sneeuw weg.
We bereikten heelhuids het "zadelpunt", waar we het pad vanuit Kebnekaise Fjällstation kruisten. Veel (zweedse) wandelaars nemen dit pad om de berg te beklimmen, het was er dus een stukje "drukker". We klommen verder over stenen en puin totdat de besneeuwde top voor ons opdoemde. We klauterden door de sneeuw omhoog, het uitzicht was adembenemend. Bij helder weer kun je hier 14% van Zweden zien, en Zweden is groot!
Iets onder de top besloten we even uit te rusten en wat te eten. Ik zette mijn telefoon aan om te kijken of we hier na een paar dagen weer bereik hadden. Heel af en toe had ik wat slecht bereik, het was genoeg om de smsjes van Sabine te ontvangen met het bericht dat ik mijn Propedeuse had gehaald en dat ik volgend jaar mijn minor in Maastricht mag gaan doen. Petertje was dus nogal blij, haha:)
Het was tijd om terug te lopen! We besloten om in het begin niet via het gebruikelijke paadje te lopen, hier lag veel kleine kiezel waardoor je gemakkelijk kunt uitglijden.
Door sneeuwvelden crossent en over stenen klauterend bereikten we de plek waar de "Groninger" zijn tent had staan.
We pauzeerden even en niet veel later kwam de Groninger ook aanzetten. We hadden ons waarschijnlijk net misgelopen in de buurt van de top. We kletsen even bij. Steffan en ik hadden de brander en eten meegenomen. Nu konden we tenminste redelijk muggenvrij koken en eten. De Groninger ging ook even wat eten in de tent pakken, we zagen hem echter niet meer terug. Hij zou wel stikkapot in slaap gevallen zijn??..... Zelf warenwe ook behoorlijk gesloopt en besloten richting onze tent te lopen. 3 kwartiertjes later lagen we in onze tent. Het was een mooie zware dagc geweest. De benen voelden behoorlijk leeg aan, maar dat was ook niet gek na een paar dagen flink lopen.
6 juli: Kebnekaise Fjällstation
Een relatief gemakkelijke dag. We zouden naar het 16km verderop gelegen Kebnekaise Fjällstation lopen. Rustig wandelend bereikten in de loop van de middag het Fjällstation, een redelijk groot huttencomplex. Het was even vreemd om na een week weer iets van "echte" beschaving tegen te komen. We vulden onze voedselvoorraden aan en zetten de tent een kilometer verder op. Na een kampvuurtje was het weer bedtijd.
7 juli: Nikkaluokta
De laatste dag hiking in Zweden! We moesten een 20 tal kilometer lopen om in het "dorpje" Nikkaluokta te komen. Vanuit hier konden we de bus nemen richting Kiruna. Al snel liepen we weg van de hoogste bergen en werd de omgeving ietwat saaier. Het laatste stuk ging door een echt muggenbos. Met een TGV tempo liepen we door en bereikten omhalf 4 Nikkaluokta. We hadden geluk... de bus naar Kiruna vertrok om 4 uur.
Om een uur of 5 kwamen we aan in Kiruna. We doken meteen een supermarkt in om iets lekkers te kopen en een grote voorraad aan eten in te slaan voor de volgende week in het veel duurdere Noorwegen.
Na wat vitamine C (ieder een pak sinaasappelsap weggedronken) was het tijd voor een vette hap. Een fast-food tent was snel gevonden. De hamburger smaakte uitstekend.
zweden
Na deze vette hap liepen we richting camping, waar we eindelijk konden douchen en onze kleren konden uitwassen.
De dag erna zouden we de trein richting Narvik (Noorwegen) nemen, ons Zweden avontuur zat er nu zo goed als op, het Noorwegen gedeelte moest gelukkig nog komen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
