Dag 6: Paradijs - Hel

Dag 6: Paradijs – HEL
Change of plans. Nadat we ’s ochtend van ons cruesli ontbijt en het uitzicht op de waterval genoten hebben, besluiten we onze looproute aan te passen. We lopen richting het zuiden, de vallei van de Haifoss uit tot aan een oude viking nederzetting (Stöng). Na een korte pauze vervolgen we onze weg richting Gjáin, hetgeen oase betekent. Het is inderdaad ook weer een hele mooie plek. Er groeit zelfs wat begroeien, zijn een aantal mooie watervalletjes en leuke grotachtige holtes in de rotsen. Helaas wordt ons uitzicht enigszins verpest door een groep mensen. Even later zien we dat ze bezig zijn met filmen, en dat er een klein vrachtautootje bovenaan de klif staat…. vast en zeker een of andere wazige IJslandse documentaire. We zien een klein zwart en wit paardje lopen en een of andere dwaas met een zwaard. Hmmm… het moet niet veel gekker worden en rustig eten door. Nadat de lunch op is bereiden we ons voor om het riviertje over te steken. We zijn nog niet aan de overkant of er komen een aantal mensen op ons aflopen, waaronder een beer van een vent die nog het meest wegheeft van een woeste viking uit een slechte B-film. Naast grootste loslopende idioot in IJsland blijkt hij ook ‘hoofd’beveiliging te zijn van de filmset van ‘The Game of Thrones’, een van de grootste series op dit moment. Hij had alle grindweggetjes richting de Oase afgezet, maar blijkbaar geen rekening gehouden met 2 hollanders die door de rivier zouden komen. Samen met onze viking lopen we over de filmset, supergaaf om zo een organisatie eens van dichtbij te zien. Helaas mogen we geen foto’s maken. Bovenop de klif aangekomen blijkt er naast het kleine vrachtautootje nog een geheel wagenpark van tientallen vrachtauto’s en auto’s 100 meter verderop te staan.
De viking vraagt ons waar we naar toe gaan en wij vragen hem wat de beste optie is om daar te komen. Of richting de brug in het noorden lopen, of proberen bij een grote energiecentrale/sluis de rivier over te steken. Dat laatste moet volgens hem wel mogelijk zijn dus besluiten we de voor ons liggende aswoestijn over te steken. De sluis blijkt ook een te nemen obstakel en plots staan we aan de andere kant van de rivier. En nu? Voor ons liggende de uitgestrekte as en lavavelden van de hekla. Langzaam maar zeker beginnen we te snappen dat ze vroeger dachten dat de poort naar de hel hier ergens moet liggen. We volgen een lange uitgestrekt grindweg en slaan na 3 km linksaf richting het oosten. We proberen het paadje op de kaart te vinden. Dit lukt aardig, al blijkt het hier niet bepaald om een pad te gaan maar over een met paaltjes aangegeven route door de asvlaktes en lavavelden. Langzaam maar zeker begint de accu leeg te raken en ik begin toch wel op mijn reserves te teren. Steffan kan de schoonheid van de lavavelden nog wel inzien, ik vind het zelf wel mooi geweest. We besluiting zo lang als het gaat door te lopen, een goede plaats voor de tent zullen we hier niet gaan vinden maar een plek waar iets van water stroomt zou fijn zijn. Zodra we een stroompje gevonden hebben vinden we het ook mooi geweest en wordt de tent op de asvlakte opgezet. Na het avondeten kruipen we snel in de tent. De wind begint namelijk aan te wakkeren met als gevolg een complete asstorm. Wat we dan nog niet weten is dat de nacht een helse nacht zal gaan worden.