Dag 7: Crossing the plains of ash

Zandmannetje? Het lijkt wel of iemand de tent heeft afgebroken, een berg as over ons heen heeft gegooid en vervolgens de tent weer heeft opgezet. Relax wakker worden is anders. Het uitzicht is vergelijkbaar met een maandlandschap, hetzij met aardse zwaartekracht en zonder high-tech ruimtepak. Mentaal gezien zou het een zwaar dagje gaan worden. Uitgestrekte asvlaktes met een stormachtige wind. Vrijwel geen begroeiing en amper water. Langzaam maar zeker weten we toch aan de as te ontsnappen en laten we de vulkaan Hekla achter ons. Aan het eind van de middag bereiken we Landmannahellir. Iets verderop bij een mooi meertje vinden we een mooi plekje voor onze tent. Windstil en eindelijk weer gras onder onze voeten, heerlijk!