Stad verkennen en aan de slag

Zondagochtend na het vroege wakker worden op tijd de stad ingetrokken. Als eerste 1st Avenue afgelopen richting Uptown langs het NYU Medical Center waar ik mijn werk ga doen. Bij de United Nations linksaf en via Grand Central Station kwam ik op Times Square uit. De verhalen dat het hier super druk is gaan dus niet altijd op. In ieder geval niet op zondagochtend 9:00 als het -10 graden Celcius is… dus maar snel de warme Mickey Mouse winkel ingedoken die net de deuren opende. Een hele show werd opgevoerd bij het openen van de winkel… Amerikaanser kan gewoonweg niet. Op Times Square zelf waren mensen druk bezig met het opbouwen van een grote studio van Fox Sports. Overal was Superbowl te lezen, blijkbaar zou die binnenkort hier ergens gaan plaatsvinden. Terug op mijn kamer even nagezocht en inderdaad, aankomend weekend is de Superbowl in New York (eigenlijk New Jersey), een sportevenement dat voor Amerikanen net zo groot lijkt te zijn als de Olympische spelen. ‘s Middags nog richting Lower Manhattan gelopen. In Little Italy na flink afpingelen nog een muts gekocht. Even stukje Brooklyn Bridge opgelopen vanwaar de skyline van Manhattan goed te aanschouwen was, maar een ijzige wind ook vrij spel had.
Maandag had ik ook nog een dagje vrij. Dus toen maar eens de andere richting op gelopen, het westen. Gelukkig was het bijna 15 graden warmer dan de dag voorheen. Desondanks even een Apple Store binnengedoken, toch apart om te zien hoe je 3 verdiepingen kunt vullen met welgeteld 10 verschillende producten. Via de High Line (oude spoorlijn die 15 meter boven straatniveau ligt en nu tot park is omgetoverd) weer terug naar mijn kamer gewandeld.
Maandagmiddag besloot ik om richting de running store bij Central Park te gaan om nieuwe sportschoenen te kopen. Even een loopanalyse doen op de loopband en een tijdje later stond ik met knalgele fluorescerende schoenen buiten, ze zaten nu eenmaal het beste. Vervolgens teruggelopen va Central Park en Times Square, waar het nu wel een stuk drukker was en de Fox Studio nog even was uitgebreid met 20 extra grote LED schermen, alsof die er nog niet genoeg zijn op Times Square.
Die avond meteen de (stoute) sportschoenen aangetrokken om met huisgenoten Ryan, Nick en Elisabeth (vriendin van Nick) naar de gym te gaan. Met mijn huisgenoten kan ik het wel goed vinden, al is het tot nu toe niet zo dat we alles samen doen, iedereen kookt bijvoorbeeld voor zichzelf etc.
Dinsdag was het dan zover. Tijd voor het echte werk. Eerst moest er nog een hoop geregeld worden bij Immigration office en mijn volunteer application moest worden goedgekeurd. Gelukkig had ik perongeluk een aantal papieren meegenomen die ze ook nog wilden zien, dus dat kwam goed uit. Het was een hoop papierwerk, maar de mensen waren gelukkig erg behulpzaam. Wel een hoop gezeur trouwens, als ik over paar maanden een tripje naar Canada wil maken moet ik weer terug om een krabbeltje te halen…
Na al het papierwerk besloot ik naar het gebouw te lopen waarin de researchafdeling van department of Radiology zat. Helaas ligt het gebouw van de afdeling een stukje verder van mijn kamer dan het ziekenhuis zelf, maar een stukje lopen kan geen kwaad, mits het niet zo koud is als vandaag (weer 10 graden onder het vriespunt). De secretaresse die me eerder al veel geholpen had bij alle aanvragen wist ik te vinden en zij bracht me even naar prof. Leon Axel. Toen ik zijn kamer opliep moest ik drie keer kijken en vervolgens mijn lachen inhouden. Achter berg aan artikelen en ander papierwerk van vergelijkbare grote als de Mont Blanc, zat Leon verstopt. Al snel werd me duidelijk dat Leon een super enthousiast en kundig iemand is. Hij wist me veel te vertellen, misschien iets teveel, over wat de mogelijkheden wel niet zouden kunnen met het huidige onderzoek. Genoeg werk voor misschien wel 4 Phd studenten, maar wat ik nu kan gaan doen is me nog niet helemaal duidelijk. Als alles goed is heb ik deze week nog een meeting met een student waarvan ik het werk overneem, omdat hij al een tijdje in de kliniek stage aan het lopen is. Ik denk dat na deze meeting alles wel een stukje duidelijker wordt. Tot die tijd is het helaas veel te koud om NY te gaan verkennen, gelukkig heb ik nog genoeg werk vanuit Maastricht liggen om nu nog ‘even’ weg te werken.